Φάνης Ξουργιάς ~ “Ανθρώπου Διαπίστωση”

~ Φάνης Ξουργιάς

ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ

Αρχή και τέλος.

Τι κρίμα να ξεκινάς με δύναμη, με ζωντάνια
και να καταλήγεις στην  σ ι ω π ή.

Την νοσταλγική νότα της πικραμένης φύσης
και της ανθρώπινης όμοιας τα αετώματα,
την πελαγίσια αρμονία της αύρας
και την γλυκιά γεύση του “πικρού” ψωμιού,
την τρεμάμενη κοσμοσυρροή στο πανηγύρι του άγιου·
του καινούργιου ήρωα το σθένος
και την ψεύτικη φαντασία της ονειροπόλησης
π ε θ α μ έ ν ο ι   λ ε ς   ν α ‘ν α ι   ο ι   λ α ο ί   ή   ζ ω ν τ α ν ο ί   ν α   σ τ έ κ ο υ ν;

Έλα φίλε μου ήλιε,
αδελφέ της πύρινης ομορφιάς,
φανταστικέ γνωστέ μου,
να μου πεις ποιά είναι αυτά που μάταια ή σωστά
αναζητούν τα κουρασμένα μάτια μου.

Την κορμοστασιά του ανθρώπινου σώματος
και της ψυχής το δυναμωμένο μεγαλείο,
την ζωή με την δροσιά της σιωπηλής βροχής
και την χαρά της πολυπόθητης δημιουργίας,
του ονείρου το πλάνο με τον ξέφρενο καλπασμό
και το ξύπνημα των τιμημένων νεκρών·
τον τρελό ποιητή
και τον σοφό δικαστή
α ν α σ τ ά τ ω σ η  σ τ η ν  κ υ ρ ι α ρ χ ί α  τ η ς  ι σ ο ρ ρ ο π ί α ς.

Έλα φίλη μου θάλασσα,
αγάπη και σύμβολο της φυλής μου,
κυμάτισε και συνέτριψε τον κατατρεγμό των αδυσώπητων εχθρών μου.
Φανέρωσε, στο φως φέρε, όπως εσύ μονάχη ξέρεις τις σκέψεις·
αυτές που με βασανίζουν και με κάνουν να υποφέρω,
βλέποντας την ουράνια χάρη να παίζει ανάλαφρα με την
γήινη μεγαλοπρέπεια.

Έλα ψυχρέ αγέρα.
Φίλος είσαι, στα σίγουρα, της τυραννισμένης καρδιάς μου.
Καταστροφέα της αδικίας και του θανάτου υπέρμαχε.
Της δόξας και της κακοφημιάς ερμαφρόδιτο τέκνο.
Απάντησε στα σίγουρα, δυνατά, χωρίς να διστάζεις να χρησιμοποιήσεις τα βλοσυρά σου μάτια.
Πες μου αν μπορώ να ζω μέσα στη πράσινη -όχι, μα όχι- ομορφιά του τοπίου
και την μαυρίλα που έρχεται πάνω του.
Αν μπορώ να δώσω φτερά στην ύπαρξή μου και να πετάξω μέσα στην ζωηρή προσωπικότητά σου·
να χαρώ το φέγγος και την δύναμη του θείου μεγαλείου,
να δω την μηδαμινότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ξεχνώντας κάθε τι άλλο και προσπαθώντας να δώσω λύση στα προβλήματά μου,
θα τολμήσω να πω:

“Να, του ανθρώπου η τρανή διαπίστωση”

Να τ’ άστρο, πέρα, μακριά,
ο ήλιος εδώ γυρνά.
Η σελήνη φέγγει, μεσουρανεί.
Να ο κόσμος, την γη πατεί.

Να η σκέψη τ’ ουρανού,
εμάς γυρεύει, τρέχει παντού.
Να η σκέψη αυτής της γης,
της ζωής μας ο ποιητής.

Να η δύναμη, εδώ,
κίβδηλο σημείο, μελανό.
Να ο πόλεμος, εκεί,
μάχες, αίματα, καπνοί.

Να η αγάπη και ο θεός,
ο αγέρας φεύγει, καθαρός.
Η ειρήνη που ‘ναι η ακριβή;
Να του κόσμου η σιωπή.

 FanisXouryas

– Σημείωση/Στοιχεία για την φωτό που κοσμεί την παρούσα ανάρτηση –
Πηγή φωτό: https://stocksnap.io/photo/YUO8ZUIZKC – Photographer: Mike Wilson (http://mikewilson.com.au/)