Φάνης Ξουργιάς ~ “Άκουσέ με άνθρωπε”

~ Φάνης Ξουργιάς

ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΕ

Ήταν την μέρα που μου ’πες πως περιμένεις την βροχή.
Ήταν την μέρα που σίγησες, όταν αστραπές φανήκαν και μαύροι κεραυνοί.

Σε σένα απευθύνομαι άνθρωπε, μες την ψυχή, μες την καρδιά σου.
Σε σένα μιλάω άνθρωπε, για τους καϋμούς που σκιάσανε την αντρολεβεντιά σου.

Στου κρύου και της καταχνιάς το σώμα,
της σιωπής, της ερημιάς φρικτό παιδί,
ξεκίνησες να βρεις την λεγεώνα
του ολέθρου και του φόβου την ζωή.

Είναι μακρύς ο δρόμος που ζητάς
και στεναγμοί πολλοί σ’ αναζητούν,
μην περιμένεις τον σκοπό που αγαπάς,
ψάξε και βρες την λύση των ανθρώπων που ποθούν.

Ο πύρινος του φωτοδότη ήλιου δίσκος
και ο καϋμός του σύγνεφου ο λαμπρός,
σε προσμένουν με στοργή σαν φίλο
και την ζωή σου σαν πιστό νεκρό.

Ηλιοκαμένο το κορμό στην χάση
του φεγγαριού, την δίνη την τρανή,
πιστεύεις πως θα βρείς την φράση
που θα δείξει της ψυχής σου την ζεστή πνοή.

Στης ανακούφισης τον δρόμο σαν βρεθείς,
πιστεύοντας στην λύτρωση της ευφροσύνης,
να κυττάξεις πως αμέσως θα κριθείς
φαντάζοντας σαν γιός της δούλας Ρωμιοσύνης.

 FanisXouryas

– Σημείωση/Στοιχεία για την φωτό που κοσμεί την παρούσα ανάρτηση –
Πηγή φωτό: https://unsplash.com/@andrewrichardmalcolm?photo=wrhIQCNMb0Y
Photographer: Andrew Malcolm (https://unsplash.com/@andrewrichardmalcolm)